Zapalenie pęcherza moczowego jest to stan zapalny wywoływany przez obecność mikroorganizmów w pęcherzu moczowym. W warunkach fizjologicznych mocz znajdujący się w pęcherzu moczowym jest czysty. W ostatnim obrębie cewki moczowej znajdują się zazwyczaj bakterie, jednak szczególnie nie wywołują one zainfekowania.

Zapalenie dróg moczowych – zachorowania na zapalenie pęcherza moczowego

Szczególnie na zapalenie pęcherza moczowego chorują dzieci, osoby w wieku podeszłym i aktywne seksualnie kobiety. Zasadniczo dostrzega się trzy szczyty zachorowań. Pierwszy jest w wieku niemowlęcym oraz u młodych dzieci. Inny – u pań w czasie ciąży oraz połogu, co jest szczególnie wywołane zmianami hormonalnymi i wahaniami pH moczu. Trzeci jest u panów oraz jest szczególnie wywołany poprzez nadmiar gruczołu krokowego. System immunologiczny człowieka stanowi faktyczną granicę zabezpieczającą przed zarażeniem, hamując namnażanie się bakterii w układzie moczowym. Mechanizmy immunologiczne to m.in.: właśnie małe pH moczu, obecność określonych związków wyściełających błonę śluzową dróg moczowych, oddawanie do moczu przeciwciał odpornościowych, odpowiedni proces opróżniania pęcherza. Wszelkie stany oddziałujące na zmniejszenie odporności organizmu ułatwiają równolegle zakażenie. Pośród młodych dziewczyn, do ok. 40-tego roku życia pojawia się śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego. Aczkolwiek stanowi to niepowtarzalną spośród trudniejszych form zaplenia pęcherza moczowego, jego etiologia nie jest do końca zbadana. Nie wiadomo, czy jest to forma połączona z chorobą, elementami chemicznymi, lub autoimmunologicznymi. Rozpoznanie daje wyłącznie biopsja pęcherza moczowego ze zmianami śluzówki o profilu „nadżerek”.

Zapalenia dróg moczowych – przyczyny

Niemalże we wszelkich wypadkach zachorowań zarazki przedostają się do układu moczowego drogą wstępującą z cewki moczowej. W wyjątkowych wypadkach patogeny potrafią być przekazane do układu moczowego z różnych organów, z krwią bądź limfą. Zarazki winne za zainfekowania to przeważnie bakterie. W blisko 70% wypadków są to pałeczki jelitowe (Escherichia coli) i gronkowiec. Grzybicze zainfekowanie następuje szczególnie u pań z osłabioną odpornością, długotrwale przyjmujących antybiotyki bądź środki immunosupresyjne, zacewnikowanych lub po różnych zabiegach przeprowadzonych na drogach moczowych. Różnymi patogenami winnymi za zapalenie dróg moczowych są chlamydie, mykolazmy, dwoinka rzeżączki i mikroorganizmy. Tego typu mikroorganizmy są zazwyczaj przekazywane drogą płciową oraz zapalenie dróg moczowych przez nie powodowane jest podstawowym kłopotem u kobiet aktywnych seksualnie. Zapalenie dróg moczowych częściej kształtuje się u kobiet aniżeli u panów z powodu rozbieżności w strukturze anatomicznej dróg moczowych. Niebezpieczeństwo zapalenia układu moczowego jest również wyższe w wypadku powstawania kamicy moczowej. Kamienie wywołują zatkanie drogi odpływu moczu, podrażniają błonę śluzową, co doprowadza wprost do zaistnienia stanu zapalnego. Są także odpowiednim miejscem dla bakterii, jakie namnażają się na ich przestrzeni. Zakażeniu służą także kolejne zaburzenia wywołujące schorzenia w odpływie moczu. Są to: genetyczne wady struktury układu moczowego, wsteczny odpływ pęcherzowo-moczowodowy, guzy uciskające na drogi moczowe i schorzenia neurologiczne, wywołujące zahamowanie moczu. Mocz zalegający w drogach moczowych jest doskonałym miejscem dla namnażania się bakterii. Również nie są one efektywnie wymywane z układu moczowego wraz ze biegiem moczu.

Zapalenie dróg moczowych – leczenie

Przy odpowiednim leczeniu zapalenia dróg moczowych symptomy znikają w przeciągu paru dni. W wypadku bezobjawowego bakteriomoczu zainfekowanie szczególnie ulega instynktownie, a przy współistnieniu chorób układu moczowego bądź różnych zaburzeń może dojść do rozkwitu symptomów charakterystycznych. Należy zaznaczyć, iż w wypadku bezobjawowego bakteriomoczu u pań w ciąży, dzieci oraz osób wykazujących przeszkodę w odpływie moczu bezwzględnie niezbędne jest wykonywanie leczenia.

Zasadniczo, działanie w stanie zapalnym dróg moczowych polega na działaniu przyczynowym, polegającym na usunięciu trudności w odpływie moczu bądź usunięciu oraz leczeniu elementów wspierających zakażenie. W innych wypadkach działanie polega na leczeniu objawowym. Sugeruje się: leżenie, przyjmowanie co najmniej 2 litrów płynów na dzień, regularne wypróżnianie pęcherza, zachowywanie odpowiedniej higieny intymnej, unikanie zaparć i odstawienie preparatów znieczulających uszkadzających nerki. W wypadku zapalenia dróg moczowych niepowikłanych, tzn. istniejącego u osób bez elementów predysponujących, działanie polega na dostarczeniu antybiotyków, zwłaszcza z grupy cefalosporyn, bez konieczności robienia antybiogramu. Za pozytywne rezultaty lecznicze uważa się ustąpienie dokuczliwości bólowych i temperatury w przeciągu 24 godzin. Po ukończeniu leczenia sugeruje się przeprowadzenie próbnego badana ogólnego moczu. W wypadku zapalenia dróg moczowych powikłanych u osób, u których zachodzą elementy predysponujące, leczenie polega na dostarczeniu antybiotyków po poprzednim wykonaniu posiewu moczu i antybiogramu pokazującego, na który środek dana bakteria jest podatna.

Schorzenia erekcji (kłopoty z potencją) polegają na niezdolności do osiągnięcia oraz zachowania wzwodu prącia, co utrudnia odbycie kontaktu płciowego. Co na potencję? Jednym z niezwykle efektywnych preparatów przyjmowanych na schorzenia wzwodu jest sildenafil. Środki na potencję bez recepty mogą mieć w składzie L-argininę, DHEA oraz zioła na potencję (żeń-szeń lub miłorząb japoński). Pastylki na potencję podnoszą libido.

Zaburzenia erekcji – czym są oraz jakie mogą być przyczyny?

Kłopoty z erekcją polegają na niezdolności do uzyskania oraz zachowania wzwodu prącia, co utrudnia wykonanie kontaktu płciowego. Do podstawowych przyczyn schorzeń erekcji można zakwalifikować m.in. schorzenia hormonalne i nieodpowiedni tryb życia: życie w pośpiechu, stres, niewłaściwą dietę, palenie papierosów jak również spożywanie zbędnej ilości alkoholu. Kłopoty z potencją powstają także z dolegliwości, takich jak: cukrzyca, niewydolność nerek, niewydolność wątroby, miażdżyca, schorzenia krążenia lub przerost gruczołu krokowego. Impotencję może skutkować podawanie pewnych preparatów: przeciwdepresyjnych, uspokajających lub zmniejszających ciśnienie tętnicze. Schorzenia erekcji mogą być spowodowane przez rozmaite elementy, więc tę nieprzyjemną przypadłość należałoby skonsultować ze specjalistą.

Pastylki na erekcję bez recepty – DHEA oraz L-arginina

Środki na potencję bez recepty mogą mieć w składzie L-argininę, DHEA, żeń-szeń, miłorząb japoński, johimbinę, buzdyganek ziemny, oraz również witaminy i minerały poprawiające potencje, tj.: cynk, selen, kwas foliowy lub również witamina E.

L-arginina to aminokwas zwykle występujący w organizmie, wespół z wiekiem jego tworzenie się może podlegać osłabieniu. L-arginina wspiera funkcjonowanie tlenku azotu, który tworzy rozkurcz naczyń krwionośnych, poprzez co zwiększa erekcję.

DHEA (dehydroepiandrosteron) to zwykły hormon wydzielany przez korę nadnerczy. W tkankach zmienia się do kolejnych hormonów – androgenów, takich jak testosteron, i estrogenów. Wespół z wiekiem obniża się stężenie wytwarzanego DHEA.

Schorzenia erekcji u panów potrafią być wywołane brakiem DHEA, więc jego suplementacja może na pewno wesprzeć oraz uregulować schorzenia hormonalne oraz w konsekwencji – poprawić potencję.

Pastylki na potencję bez recepty zawierające DHEA należy stosować raz dziennie (rano), co będzie zbieżne z własnym czasem oddawania tego hormonu. Rezultaty funkcjonowania środków z DHEA można śledzić tylko po paru tygodniach systematycznego przyjmowania.

Środek na erekcję – sildenafil

Co na potencję? Jednym spośród szczególnie powszechnych oraz efektywnych preparatów wykorzystywanych w schorzeniach wzwodu jest sildenafil. Zaczęcie działania sildenafilu jest możliwe dopiero podczas stymulacji seksualnej, gdy zachodzi aktywacja tlenku azotu w ciałach jamistych prącia i etap procesów chemicznych na skutek, jakich dochodzi do wzmocnienia przepływu krwi w członku.

Pastylki na erekcję z sildenafilem należy wziąć na blisko 30 minut przed planowanym stosunkiem płciowym. Należy mieć na uwadze fakt, iż zjedzenie dużego posiłku przed przyjęciem pastylki może doprowadzić do spowolnienienia działania. Środki na potencję z sildenafilem pracują blisko 3–4 godzin.

Sildenafil bez recepty dostępny jest w ilości 25 mg, większe dawki można uzyskać tylko z nakazu specjalisty. Przed użyciem środka szczególnie istotne jest zaznajomienie się z jego przeciwwskazaniami, do których należy: przyjmowanie nitratów oraz różnych donorów tlenku azotu, występujące poważne schorzenia pracy wątroby, niskie ciśnienie tętnicze, niższe aniżeli 90/50 mmHg i dolegliwości krążenia, doznany udar mózgu bądź zawał serca, dolegliwości degeneracyjne siatkówki.

Środki na potencję na receptę

Środki na potencję, dostępne jedynie na receptę, to: tadanafil, wardenafil i sildenafil w ilości 50 mg i 100 mg. Wymienione substancje przynależą do kategorii odwracalnych inhibitorów fosfodiesterazy 5, i zatem proces ich funkcjonowania jest podobny oraz doprowadza do poprawy erekcji.

W lecznictwie najdłużej wykorzystywany jest sildenafil. Środki z tadanafilem, sildenafilem oraz wardenafilem różnią się czasem funkcjonowania. Najdłużej funkcjonującym środkiem jest tadanafil.

Podczas brania pigułek na potencję z tadanafilem, nie trzeba planować kontaktu płciowego, dopuszczalna jest większa autonomia czasowa.

Zioła na potencję – własne leki na potencję

Pastylki na erekcję bez recepty nierzadko zawierają surowce roślinne pośród nich można rozpoznać wspomniane poprzednio: buzdyganek ziemny, miłorząb japoński, johimbinę, żeń-szeń, oraz również korzeń maca, guaranę, palmę sabałową i pestki dyni.

Maca zwiększa silę, doprowadza do podniesienia libido, długotrwale wykorzystywana skutkuje powiększeniem liczby spermy i wzmocnienie aktywności plemników, poprzez co nasila również płodność. Maca stanowi skupienie L-argininy, dzięki czemu zwiększa erekcję.

Leki na potencję bez recepty zawierające ekstrakt z miłorzębu japońskiego, wywołują rozszerzanie naczyń krwionośnych, poprzez co usprawniają krążenie – jest to potrzebne w schorzeniach erekcji.

Skuteczną metodą na erekcję jest także miłorząb japoński wchodzi w interaktywności z wieloma środkami i tworzy ograniczenie agregacji płytek, oddziałując na krzepnięcie, więc należy zachować czujność podczas jego używania.

Żeby zminimalizować kłopoty z potencją, mężczyźni chwytają się najróżniejszych rodzajów, wykorzystują specjalne leki na potencję oraz afrodyzjaki. Ale pomóc może po prostu prawidłowa dieta na potencję. Parę zmian diety bądź odpowiednia suplementacja potrafią zdziałać cuda, jednak nie będzie to dzieło błyskawiczne. Multiwitaminy to przede wszystkim witaminy z grupy B oraz antyoksydanty, takie jak witamina C. Prócz tego, iż poprawią potencję, korzystnie wpłyną na zdrowie mężczyzny. Witaminy dla panów na potencję odnajdziemy w prostej zróżnicowanej diecie, jaka będzie stworzona z okolicznościowych oraz odżywczych składników. Jeżeli jednakże męskie problemy powstają z przebiegu starzenia się organizmu, silnego stresu lub słabego trybu życia, należałoby zaczerpnąć suplementacji diety. Jakie są najodpowiedniejsze witaminy dla panów? Dobrym fachowcem będzie tutaj specjalista pierwszego kontaktu, jaki zna chorego oraz genezę jego dolegliwości. Wedle kanadyjskich naukowców na liczbę i forma produkcji plemników, ich aktywność, uwagę oraz ruch postępowy duży nacisk ma dieta wartościowa w selen, cynk oraz witaminy z grupy B. Więc mężczyźni, którzy pragną potomstwa bądź mają problemy z potencją winni specjalną atencję skupiać na możliwe niedostatki witamin oraz minerałów.

Witaminy z grupy B na potencję

Istotne witaminy na potencję to witaminy z grupy B. W dodatkach są to zazwyczaj tiamina (witamina B1), ryboflawina (witamina B2) oraz niacyna (witamina B3 bądź witamina PP). Witaminy owe rozszerzają naczynia krwionośne oraz działają pozytywnie na ich poziom, co zwiększa ukrwienie całego ciała. Witamina B1 stymuluje pracę hormonów gonadotropinowych, czyli płciowych. Niedostatek tejże witaminy że chociażby doprowadzić do niepłodności oraz hipogonadyzmu (czyli dysfunkcji gonad, w owym wypadku jąder). Witamina B2 wpływa korzystnie na układ nerwowy, i przecież odpowiednie przewodzenie bodźców nerwowych również wykonywa istotną funkcję w życiu płciowym. Wystarczająca liczba witaminy B3 w diecie to doskonalsza jakość naczyń krwionośnych i układu nerwowego.

Witamina B1 spotykana jest w:

•pełnym ziarnie,

•wątróbce,

•wieprzowinie,

•szparagach,

•grochu,

•fasoli,

•orzechach,

•rybach.

Witaminę B2 odnajdziesz w:

•owocach,

•chudych serach,

•migdałach,

•mleku,

•pełnoziarnistych produktach,

•brokułach,

•wątróbce.

Witamina B3 tkwi w:

•orzechach,

•produktach pełnoziarnistych,

•mięsie.

Zamiast stosować suplementy diety na potencję, można również zmodyfikować zwyczaje żywieniowe tak, żeby zapewniać wartościowe witaminy w jedzeniu. Pamiętaj jednakże, iż nie zawsze dieta na potencję będzie lepsza aniżeli suplementacja. Duży poziom cholesterolu we krwi znaczy, iż nie należy wykorzystywać diety na potencję z wątróbką oraz mięsem (najdoskonalsze źródła witamin z grupy B), ponieważ może ona również pogorszyć profil lipidowy krwi. W takim wypadku bierzemy właśnie te artykuły, jakie nie wpłyną na cholesterol (więc np. ryby, orzechy, pełnoziarniste artykuły, owoce oraz warzywa) i wykorzystujemy suplementację.

Witaminy na potencję u panów – witamina D

Według pewnych badań ubytki tejże witaminy podwyższają niebezpieczeństwo schorzeń erekcji aż o 40 procent oraz odpowiadają za zmniejszoną produkcję testosteronu. Również deficyt witaminy D doprowadza do wzmożonej wytwórczości wolnych rodników, jakie ograniczają liczbę tlenku azotu. A jak wiadomo tlenek azotu jest konieczny do tego, aby mechanizm erekcji przebiegał bez kłopotów. Poza tym niedostatki witaminy D podnoszą zagrożenie raka prostaty oraz negatywnie oddziałują na funkcję serca. Gdzie poszukiwać witaminy D? Przede wszystkim jest ona wytwarza w organizmie pod naciskiem promieni UV. Wedle szwajcarskich uczonych, którzy sprawdzali nacisk światła na panów, mężczyźni posiadają największe natężenie testosteronu w sierpniu, niezwykle gorącym miesiącu w roku. Więc w różnych miesiącach, szczególnie jesienno-zimowych winni stosować suplementy z witaminą D i bogate w nią artykuły, czyli: ryby morskie (szczególnie dorsza norweskiego), jaja, nabiał.

Kolejne witaminy na potencję

Inna witamina na potencję to witamina C. Witamina C to przede wszystkim cytrusy, winogrona, owoce dzikiej róży oraz warzywa zielonolistne. To mocny antyoksydant, który zwalcza wolne rodniki oraz nie doprowadza do utleniania się komórek. Witamina E to sposób na potencję, pod warunkiem, iż nie wykorzystujemy jej zbyt dużo. Obecna jest głównie w olejach, zatem w krajach mocno zaawansowanych, zazwyczaj posiadamy jej dosyć dużo oraz nie trzeba uzupełniać diety w celu zwiększenia jej poziomu. Spotyka się ją w olejach roślinnych, margarynach oraz jajach – to są jej siedliska, których powinni unikać mężczyźni ze zbyt wysokim cholesterolem. Kolejne jej skupienia są dla nich pewne:

•migdały,

•marchew,

•orzechy,

•kiełki,

•warzywa zielonolistne.

Witamina E wspiera krążenie oraz wpływa pozytywnie na pracę hormonów. Poza tym, jest antyoksydantem, który nie pozwoli na ścieranie komórek pod naciskiem wolnych rodników, wspiera również naczynia krwionośne. Ma bezpośredni udział w usuwanie męskiej bezpłodności. Pamiętajmy jednakże, iż negatywnie działa na nią dym tytoniowy. Wspomaganie potencji za pomocą diety oraz dobrze dopasowanych witamin to funkcjonowanie sukcesywne, jednak na pewno dobre

Skurcze macicy w ciąży to symptomy typowe dla jej dobrego rozwoju. Szczególnie charakteryzuje się trzy typy skurczów ciążowych, jakich przeznaczeniem jest przygotowanie macicy do porodu. Jednakże pewne typy skurczów, szczególnie we wczesnej ciąży, mogą sugerować na odklejenie się łożyska, i nawet poronienie. Sprawdź, jakie są typy skurczów ciążowych, co charakteryzują oraz na co mogą wskazywać nieprawidłowe, niebezpieczne spazmy macicy w ciąży. Spazmy macicy w ciąży są skurczami fizjologicznymi, typowymi dla odpowiedniego rozwoju ciąży, jakie pojawiają się po 20 tygodniu jej trwania. Właśnie wówczas kobieta ciężarna winna czuć wczesne, delikatne skurcze, jakie powodowane są powiększaniem się włókien mięśniowych macicy. Ich przeznaczeniem jest albowiem przygotowanie macicy na akcję porodową. Jakie są typy skurczów ciążowych oraz jak je oddzielić od tych niewłaściwych?

Skurcze macicy w okresie ciąży – rodzaje skurczów ciążowych

Skurcze Alvareza

Skurcze Alvareza to skurcze macicy, jakie pojawiają się od 20. tygodnia ciąży. W owym okresie włókna mięśniowe macicy rozciągają się, więc przyszła mama zaczyna czuć twardnienie brzucha. Mechanizm tenże nie jest ostry, jednak może powodować dyskomfort. Dzięki skurczom Alvareza macica stopniowo jest przygotowana do porodu.

Cechy indywidualne skurczów Alvareza:

1. są nieregularne

2. ich zwiększenie nie zmienia się

3. szczególnie są odczuwane wieczorem bądź po intensywnym treningu

4. zazwyczaj znikają po zmianie postawy 5. Skurcze Braxtona-Hicksa, więc skurcze przepowiadające

Skurcze Braxtona-Hicksa są odczuwane po 20. tygodniu ciąży. W owym okresie mięsień macicy rozciąga się, przygotowując się do konkretnych skurczów porodowych, które wypchną dziecko, jeśli przyjdzie czas zakończenia.

Cechy indywidualne skurczów przepowiadających:

1. rozpoczynają się od podłoża macicy (jakie znajduje się nieznacznie niżej pępka) oraz stopniowo kierują się ku dołowi

2. powodują ucisk zbliżony do menstruacyjnego i ucisk krzyża

3. są nieregularne

4. pojawiają się co kilkanaście minut

5. zwykle trwają od 15 do 30 sekund, i czasem nawet parę minut

6. pod koniec ciąży stają się liczniejsze oraz wyraźniej uciążliwe (w 8–9. miesiącu potrafią powstawać chociażby co 20-30 minut oraz utrzymywać się do dwóch minut

Skurcze porodowe

Skurcze porodowe, nazywane bólami porodowymi, to skurcze, jakich przedmiotem jest spowodowanie całkowitego rozwarcia ujścia macicy, wydalenia płodu oraz łożyska. Są to normalne skurcze, jakie powstają w pewnych odstępach czasu. Najpierw są delikatne, jednakże wespół z otwieraniem się szyjki macicy, stają się jeszcze bardziej intensywne. Ucisk tenże może emitować aż do kości ogonowej.

Skurcze prosto po porodzie

W parę minut po narodzeniu dziecka potrafią się pojawić regularne spazmy macicy ułatwiające wydalenie łożyska.

Spazmy połogowe

Spazmy połogowe, nazywane bólami poporodowymi, to skurcze o profilu podobnym do skurczów ciążowych. Ich przeznaczeniem jest wzmocnienie przebiegu obkurczania się macicy.

Jak rozpoznać spazmy powtarzające od skurczów porodowych?

Skurcze Braxtona-Hicksa potrafią być ciężkie do rozpoznania od wczesnej czynności skurczowej macicy. Jednakże w przeciwieństwie do skurczów porodowych nie stają się jeszcze silniejsze ani częstsze, właśnie w przeciągu godziny łagodzą oraz ostatecznie znikają. Także skurczom przepowiadającym nie wtórują żadne kolejne symptomy, takie jak np. laksacja, plamienie, odejście wód płodowych, ani uczucie rozpierania, ucisk pleców lub brzucha. Więc jeżeli przed 36. tygodniem ciąży spazmy zachodzą częściej aniżeli co godzinę, i w dodatku czujesz ucisk krzyża oraz słabo się czujesz, umów się z lekarzem prowadzącym ciążę lub udaj się na pogotowie.

Skurcze macicy w ciąży – kiedy do szpitala?

Wczesne skurcze, tuż przed porodem, pojawiają się zwykle w odstępach blisko 20 minut. Jeżeli są w całości regularne, należy pojechać do szpitala. W miarę rozwoju porodu spazmy zachodzą głównie: w czasie najpierw co 10-15 minut, pod koniec co 3-5 minut (trwają 45-60 sekund). W II czasie połogu skurcze zachodzą co 2-5 minut oraz utrzymują się najpierw od pół do 1 minuty, w efekcie natomiast ostatniego czasu 1-2 minuty. Im skurcze są liczniejsze oraz cięższe, tymże większa możliwość, iż akcja porodowa będzie szybsza. Całość zależy od tego, jak szybko rozwarcie szyjki macicy osiągnie średnicę 10 cm (pełne rozwarcie).

Spazmy macicy we wczesnych tygodniach ciąży

Pewne kobiety we wczesnej ciąży mogą czuć mały, skurczowy bądź piekący ucisk w łonie, misce bądź dolnej części pleców. Jeżeli nie wtórują mu kolejne symptomy, zwykle sugeruje to na odpowiednie przemiany powiązane z rozciąganiem oraz rozwojem macicy. Jeżeli jednakże skurczom macicy, zwłaszcza nagłym, {prowadzi|asystuje} np. krwawienie, są powody do lęku.

1. Nieprawidłowe, niebezpieczne spazmy macicy w ciąży. Przedwczesne skurcze porodowe, będące pomiędzy 20 i 37 tygodniem ciąży, mogą przyczynić się do rozwarcia się szyjki macicy oraz spowodować wystąpienie porodu przedwczesnego. Tego rodzaju spazmy może są wywołane przeróżnego typu wewnątrzmacicznymi przebiegami zapalnymi.

Ucisk głowy w ciąży, chociaż zwykle nie stanowi niebezpieczeństwa dla zdrowia mamy oraz dziecka, jest dosyć nieprzyjemną dolegliwością ciążową. Nie potrzebujesz się godzić na dyskretne zwalczanie bólu głowy w ciąży. Są faktycznie efektywne środki, żeby łatwo oraz pewnie się z nim uporać. Ucisk głowy dotyczy większości kobiet w ciąży. Za jego pojawienie się odpowiada mnóstwo elementów, m.in. hałas, stres, zmęczenie, za mało treningu na świeżym powietrzu, niedobór odpoczynku lub za długie spanie, picie zbyt małej ilości płynów oraz niezdrowe żywienie się. Ucisk głowy na starcie ciąży zazwyczaj połączony jest ze zmianami hormonalnymi. Dowiedz się, zatem więcej na temat bólu głowy w ciąży.

Uśmierzanie bólu głowy w ciąży

Wzmożona produkcja estrogenów oraz progesteronu w ciąży, obowiązkowa dla prawidłowego rozwoju płodu, powoduje wchłanianie wody w tkankach, czego rezultatem są niezauważalne obrzęki. Obrzęki w ciąży stanowią nie tylko tkankę podskórną, lecz także tkankę mózgową. Znajdujące się tam receptory nerwowe reagują uciskiem na podniesiony nacisk oraz zwiększone ciśnienie krwi. Powodowane wewnętrznymi obrzękami uciski głowy nie są na szczęście szkodliwe ani dla przyszłej mamy, ani dla niemowlęcia. Co robić, żeby uśmierzać bólom głowy w ciąży?

•Spowolnij tempo życia. Na co dzień staraj się unikać stresów, odpoczywaj oraz regeneruj się.

•Wysypiaj się. Codziennie potrzebujesz 8-10 godzin snu. Świetnie zrobi ci popołudniowa drzemka.

•Dbaj o ruch, żeby dotlenić organizm.

•Systematycznie się odżywiaj, bo głód przejawia się nie właśnie ssaniem żołądka, jak też bólem głowy.

•Jedz artykuły obfite w magnez (kasza gryczana, mąka razowa, pestki dyni, muesli, banany, migdały, kakao, koper, soja, szczaw, biała fasolka, botwina, jeżyny). Deficyt magnezu w ciąży nierzadko powoduje ucisk napięciowy, słaby oraz niezbyt mocny, jednak trudny.

•Myśl o dawaniu organizmowi właściwej ilości wody. Chociażby małe odwodnienie zagraża bólem głowy. Kawa, herbata, gęste napoje służą utracie płynów bądź zmniejszają ich zatrzymywanie. Dużo pij niegazowanej wody mineralnej o małej zawartości minerałów.

•Śpij na komfortowym materacu, bo ucisk głowy nierzadko wynika z kręgosłupa. Materac nie winien być ani zbyt twardy, ponieważ na twardym podłożu mięśnie są zawsze napięte, ani zbyt cienki, ponieważ wtedy kręgosłup jest ugięty oraz nierówno obciążony.

Migrena w ciąży

Migrena w ciąży potrzebuje pomagania nie poprzez lekarza prowadzącego ciążę, tylko poprzez specjalistę. W usuwaniu bólów migrenowych winien wesprzeć neurolog. Badania naukowe dowodzą, iż w efekcie przemian hormonalnych występujących w okresie ciąży mnóstwo pań chorujących na migrenę zapomina o bólach głowy. Proces owego działania nie został do końca zrozumiany, jednakże statystyki potwierdzają, że charakterystyczne uciski migrenowe, jednostronne, pulsujące oraz silne, w czasie ciąży zachodzą zdecydowanie rzadziej. Przed chcianym zajściem w ciążę najlepiej dopasować z neurologiem terapię, bo mnóstwo środków farmakologicznych wykorzystywanych w usuwaniu migreny jest niewskazanych dla pań w ciąży. Uciski głowy w ciąży mogą także być podyktowane poprzez choroby oraz stany zapalne zatok, i choćby niewłaściwie dopasowane okulary. Wówczas niezbędna jest konsultacja z laryngologiem oraz okulistą.

Kiedy do lekarza?

Niezwłocznie umów się z specjalistą, jeżeli ucisk głowy jest szczególnie mocny oraz towarzyszą mu:

•zawroty głowy oraz pogłębione poczucie osłabienia,

•obrzęki twarzy oraz kończyn,

•schorzenia widzenia,

•bezwład stóp oraz dłoni,

•drgawki,

•gorączka ciała ponad 38ºC,

•wymioty oraz mdłości.

Zdecydowanie umów się ze specjalistą, jeśli podczas ucisku głowy robi ci się słabo lub jeśli zdarzają się omdlenia, np. po uderzeniu w głowę. Jest zagrożenie nastąpienia krwotoku podpajęczynówkowego bądź krwiaka śródmózgowego. Kontakt ze specjalistą jest niezbędny również w wypadku utraty świadomości z nieznanych przyczyn, bólu głowy istniejącego w porach przedpołudniowych, już po obudzeniu się bądź jeśli jest duży ucisk głowy nocą. Ucisk głowy w ciąży jest momentami symptomem nadciśnienia, jakie zagraża zatruciem ciążowym oraz jest szkodliwe również dla mamy, jak również dla niemowlęcia. Ciśnienie krwi ponad 135/85 mmHg wymaga jak najszybszego kontaktu z ginekologiem prowadzącym ciążę. Ucisk głowy spowodowany nadciśnieniem zazwyczaj pojawia się rano, w tylnej części głowy, może mu towarzyszyć bicie w uszach oraz ożywienie.

Niezawodne środki na konfrontację z uciskiem głowy w ciąży

•Ciepła, jednak nie gorąca kąpiel przez 15 minut – woda relaksuje, relaksuje, wycisza.

•Wypoczynek w zaciemnionym, dobrze wywietrzonym pokoju – cisza uspokoi nerwy.

•Chłodny kompres na czoło oraz nawilżanie nóg w miednicy z ciepłą wodą.

•Delikatny masaż twarzy okrężnymi ruchami, rozpoczynając od czoła, i kończąc na skroniach.

•Ćwiczenia relaksujące mięśnie.

Jeżeli ucisk głowy jest nad wyraz uporczywy, możesz wziąć doraźnie jedną pigułkę paracetamolu, jednak nie więcej. Pamiętaj, iż przyjmowanie preparatów w ciąży na własną rękę może być szkodliwe dla płodu. Jeśli ucisk głowy nie ustępuje, umów się ze lekarzem i porozmawiaj o farmakoterapii przeciwbólowej, która byłaby bezpieczna dla dziecka.

Czas ciąży, dla kobiety oraz rozwijającego się w jej łonie dziecka, to okres wyjątkowy pod względem przemian występujących w ciele kobiety. W czasie ciąży u płodu dochodzi do pierwszego stworzenia wielu cech dziecka, co powiązane jest z poziomem zdrowia mamy. Jej stan zdrowia i poziom zdrowia kształtującego się płodu związany jest z wieloma elementami. Jednym spośród nich jest poziom kondycji ruchowej mamy i stopień jej sprawności ruchowej. Kondycja ruchowa oraz stan sprawności ruchowej mamy zależy od jej aktywności ruchowej bądź wykonywania sportu przed ciążą.

Niekorzystny wpływ treningu fizycznego na ciążę?

Mit związany z niewłaściwym wpływem treningu sportowego podczas ciąży na mamę oraz zarodek stanowi obecnie kwestionowany, i nawet obalany poprzez rzeszę naukowców. Zaiste trening sportowy ma zbawienny wpływ na mamę oraz kształtujące się dziecko wyłącznie w trakcie ciąży fizjologicznej, niepowikłanej. W procesie ciąży patologicznej musi być znamiennie zredukowany, i nawet czasem ostatecznie wykluczony, doprowadzając do leżakowego stylu życia przez przyszłą mamę. Faktem jest, iż przy odpowiednim rozwoju ciąży oraz przy dobrym dawkowaniu, trening sportowy wpływa niezwykle pozytywnie również na organizm mamy, jak również dziecka.Nasuwa się względem tego zapytanie, pod którą formą trening sportowy jest najkorzystniejszy dla mamy oraz jej nienarodzonego dziecka? Czy ma to być rekreacyjny ruch lub codzienna praca ruchowa? Reakcja na ostatnie zadane pytania nie jest prosta oraz musi być indywidualnie dostosowana do każdej kobiety. Połączone jest to z jej stanem efektywności oraz wydolności ruchowej przed ciążą, rodzaju prowadzonych prac ruchowych przed ciążą i systemu żywienia. Kobiety które przed ciążą czynnie uprawiały sport potrafią go także uprawiać w trakcie jej trwania o ile ciąża jest prawidłowa.

Bezpieczne aktywności fizyczne w ciąży

Panie prowadzące rekreacyjne prace ruchowe przed ciążą winny je jeszcze prowadzić. O ile są to czynności ruchowe powiązane z zabawami kontaktowymi (np.: piłka ręczna) powinny z nich zrezygnować oraz zamienić różnymi bezpiecznymi aktywnościami ruchowymi takimi jak pływanie lub marsze, spacery. Kobiety które przed ciążą nie wywoływały żadnych aktywności ruchowych powinny je podjąć pod postacią spacerów oraz ruchów o szybkości 5-6 km/h oraz trwaniu 30-60 minut. Niezbędne jest potem dawanie bardziej intensywnych zadań przez 20-60 minut 3-5 razy w tygodniu w współzależności od nastawienia, dokuczliwości kobiety.

Zbytni trening sportowy nie wskazany

Absolutnie niezbędne jest wykluczenie zbytniego treningu fizycznego, zwłaszcza w III trymestrze ciąży. Niepożądane są ćwiczenia połączone z potrzebą pokonywania ciężaru własnego ciała, niezwykle szybkie fizycznie oraz połączone ze skokiem temperatury ciała. Skok ciepłoty ciała mamy jest niebezpieczny dla płodu zwłaszcza w I trymetrze ciąży, więc wykonywany trening sportowy pod formą ruchu lub nowej działalności ruchowej, winien odbywać się we wnętrzach odpowiednio wentylowanych, o regulowanej temperaturze pokojowej. Na świeżym powietrzu przyszła mama winna omijać trening fizyczny w niezwykle upalne dni oraz w pomieszczeniach bezpośrednio nasłonecznionych. Zachowanie prawidłowego uwodnienia organizmu mamy jest elementem chroniącym przed przegrzaniem płodu. Średnie zapotrzebowanie w trakcie ciąży na płyny jest większe aniżeli zazwyczaj, zwłaszcza podczas treningu fizycznego. Kobieta winna pić 8-12 szklanek płynów dziennie w współzależności od temperatury, rodzaju budowy oraz aktywności ruchowej. Ważne znaczenie stanowi wzbogacenie dawek płynów nim podniesie się pragnienie. Idealnie zwiększać liczbę potrzebnych płynów wypijaniem niegazowanej wody mineralnej oraz rozcieńczonymi sokami owocowo-warzywnymi. W II trymestrze ciąży ciężarna winna, najlepiej wraz ze swoim partnerem, chodzić do Szkoły Rodzenia. Realizowane tam zajęcia naukowe oraz funkcjonalne przygotowują ciężarną do porodu oraz czasu połogu i dalszych okresów życia.

Jeżeli nie wykonywałaś ćwiczeń przed zajściem w ciążę, nie powinnaś ich podejmować w przeciągu najbliższych 9 miesięcy.

Nieprawda. Ciąża to doskonały okres, żeby się poruszać. Żadne doświadczenia, literatura lekarska nie wykazują, iż delikatne ćwiczenia, takie jak na przykład chodzenie, są szkodliwe, nawet dla pań, które wcześniej wykonywały siedzący styl życia. Realnym niebezpieczeństwem jest bezczynność, która przyczynia się do niepotrzebnego wzrostu wagi ciała, dużego ciśnienia krwi, nasila kłopoty z kręgosłupem, ucisk z tym połączony, i również niebezpieczeństwo cesarskiego cięcia oraz cukrzycy ciążowej. Blisko 70 do 80 % pań z cukrzycą ciążową, zapada w późniejszym czasie życia na cukrzycę typu II. Co więcej, ich dzieci także są szczególnie narażone na otyłość oraz cukrzycę. Jeżeli nie masz prenatalnych powikłań, specjaliści zlecają chodzenie 30 do 60 minut dziennie. Rzeczywiście można tenże czas rozłożyć na bliższe spacerki. Nie ma konieczności, żebyś w owym czasie biła rekordy. Więcej zalet uzyskasz poruszając się w dobrym, średnim tempie.

Bezsenność to schorzenie prawidłowego rytmu, głębokości oraz okresu trwania snu oraz czuwania. Sen nie wykonuje wówczas swojej głównej funkcji – organizm nie wypoczywa, jeśli jest on krótki oraz nerwowy. Bezsenność, zatem to, iż ktoś nie może spać, może pojawić się przy dużym napięciu psychicznym, w sprawach stresowych oraz delikatnym, osłabieniu organizmu obowiązkami, jak również jako problem przy dolegliwościach związanych z chorowaniem oraz schorzeniach emocjonalnych.

Nie mogę spać – przyczyny bezsenności

Bezsenność cechuje się analogicznie jak ucisk. Jeżeli jest przez czas dłuższy aniżeli 3 tygodnie, charakteryzuje się ją jako długotrwałą oraz ocenia jak dolegliwość. Etiologie owego, iż nie można spać, są różnorodne. Do szczególnie popularnych symptomów kwalifikuje się: trudności w zasypianiu, problemy z zachowaniem ciągłości snu bądź za krótki sen, budzenie w nocy oraz trudności z ponownym zaśnięciem.

Najczęstsze przyczyny bezsenności to:

•zaburzenia psychiczne (depresje, psychozy, schorzenia lękowe),

•zespół niespokojnych nóg,

•przyjmowanie rozmaitych preparatów,

•bezdechy w ciągu snu,

•rytmiczne ruchy kończyn,

•zaburzenia rytmu snu oraz czuwania,

•dolegliwości fizyczne, np. przerost prostaty, który skłania do wielokrotnego wydalania moczu, chociażby w nocy.

Ilość osób cierpiących na to, iż nie potrafią spać, narasta wespół z wiekiem. Ta przypadłość coraz częściej dopada panie aniżeli panów. Z wiekiem typ bezsenności podlega przemianie. Młodzi ludzie często mają trudności z zasypianiem, po czym zaczynają kłaść się jeszcze później, i to powoduje dużym spaniem i pojawieniem się problemów z wczesnym wstawaniem.

Nie mogę spać – diagnostyka i leczenie bezsenności

Bezsenność nie stanowi wskazaniem do badań polisomnograficznych, jednakże momentami przeprowadza się je, żeby rozróżnić problemy ze snem od pozostałych schorzeń. Badanie polisomnograficzne polega na całonocnym rejestrowaniu elektroencefalogramu, tchu, ruchów gałek ocznych oraz rozciągnięcia fizycznego. Otrzymany film rozkłada się na części snu – od I do IV oraz REM. To, iż nie można spać, to groźna dolegliwość, jaką trzeba usuwać w gabinecie medycznym. Osoby chorujące na nią muszą regularnie konsultować się ze specjalistą oraz działać wedle jego wskazań. W dostarczeniu odpowiedzi na zapytanie, czy mamy do czynienie z bezsennością, o której trzeba powiedzieć lekarzowi, może wesprzeć krótki wywiad samooceny bezsenności.

•Czy często masz trudności z zasypianiem?

•Czy budzisz się za wcześnie rano?

•Jeśli nierzadko budzisz się w czasie nocnym, czy masz trudności z ponownym zaśnięciem?

•Czy nierzadko czujesz się zmęczona, jeśli budzisz się wcześnie?

•Czy utrata snu oddziałuje na twój stan w czasu dnia (powoduje, iż odczuwasz napięcie, podrażnienie bądź zniechęcenie)?

•Czy strata snu oddziałuje na twoją pracę w czasu dnia (pogorszenie koncentracji, pamięci oraz zdolności poznawczych)?

Jeśli odpowiedziałaś TAK na dwa bądź więcej pytań czy jeśli odpowiedziałaś TAK na pytanie numer 3 powininaś omówić te rezultaty ze swoim specjalistą. W wypadku leczenia farmakologicznego środki nasenne oraz relaksujące można rozłożyć na dwie grupy. Podstawowa to środki oddziałujące na czujniki GABA-ergiczne, inną są środki antydepresyjne. Ostatnio rozszerzyło się wykorzystywanie takich preparatów, nawet bez symptomów depresji. Pomocniczo, w wypadku powstawania stresu, wykorzystywane są środki przeciwlękowe. W usuwaniu tego, iż nie można spać, najistotniejsze jest właściwe dobranie preparatów do typu bezsenności. Osobom, które mają trudności z zaśnięciem, stosuje się najkrócej działający środek. Jeżeli kłopot dotyczy długotrwałej bezsenności, polecane jest przyjmowanie środku ale co parę nocy, bo regularne podawanie może prowadzić do uzależnienia. U osób dojrzalszych wysoce wskazane są środki o umiarkowanym czasie półtrwania. Środki nasenne winny być wykorzystywane niezwykle uważnie, bo np. barbiturany posiadają znaczną tendencję uzależniającą. Wywołują uzależnienie zarówno ruchowe, jak i emocjonalne. Leki z grupy benzodiazepin są bezpieczniejsze, posiadają obecnie znacznie lżejsze wartości uzależniające, jednak trzebać mieć na uwadzę, iż nie zerowe. Środki nasenne winno odsuwać się powoli. Gwałtowne odstawienie może stworzyć tzw. symptomy odbicia, i zatem zwiększony stres, bezsenność, pobudliwość wrażliwą oraz kolejne. Dodatkowo można używać również ziołowe leki uspokajające, np. herbaty ziołowe z melisy. Bezsenności nie można leczyć wyłącznie środkami farmakologicznymi. W formie bezsenności długotrwałej są one wyłącznie materiałem pomagającym terapię. Mechanizm leczenia winien wspierać się na psychoterapii, stosując np. formy behawioralne, w których charakteryzuje się dwie formy leczenia bezsenności:

•procedura weryfikacji bodźców – polega na organizacji przebiegu spania; po położeniu się do łóżka niedopuszczalne jest jedzenie, czytanie, słuchanie radia oraz oglądanie telewizji – jeżeli w przeciągu pół godziny choremu nie uda się zasnąć, winien powstać oraz następnie np. poczytać w innym pokoju;

•metoda zmniejszania snu – polega na prowadzeniu szczegółowych informacji dotyczących godziny zaśnięcia i pory przebudzenia, po czym uwzględnia się normalny okres snu.

Istotna jest również właściwa czystość snu, tzn. np. wietrzenie mieszkania przed pójściem spać.

W twoim łóżku znajduje się przeszło milion roztoczy kurzu domowego. Przynajmniej tak wynika z ewidencji oraz badań uczonych. Teraz indywidualna {wiedzę|wiedza na temat} tego, iż co noc kładziemy się spać w gronie co najmniej miliona mikroskopijnych żyjątek z grupy pajęczaków, które żerują na naszym złuszczonym naskórku, może nie być najpiękniejsza. Jednakże, co niebezpieczniejsze, roztocza mogą rzeczywiście zagrażać zdrowiu człowieka. Negatywny nacisk na poziom zdrowia mają odnóża oraz nieczystości roztoczy, jakie powodują duże enzymy powodujące alergie. Wtedy rzeczywiście one potrafią stanowić podstawę do swędzenia, kaszlu, duszności, nieżytu nosa, zaczerwienionych spojówek, i również migrenowych bólów głowy oraz atopowego zapalenia skóry. Jak zrobić, żeby łóżko na powrót łączyło się wyłącznie z czystym relaksem? Dobra recepta na wytępienie roztoczy nie potrzebuje żadnego treningu ani pieniędzy. Jedyne, czego trzeba, to blaski słoneczne. Roztocza nie znoszą gorąca. Wysoka temperatura efektywnie je niszczy. Więc również po powstaniu z łóżka, nie ściel go od razu. Rozchyl firany oraz wpuść do pokoju jak najwięcej światła. Pozwól, żeby jego blaski nagrzały łóżko poprzez parę chwili, i miliony urzędujących w nim roztoczy zakończy własny los. Ciekawym konceptem jest również pozostawienie materaca oraz bielizny pościelowej na zewnątrz, szczególnie w południe, gdy światło wyraźnie daje się we znaki. Promienie słoneczne oraz czyste powietrze rozprawią się z roztoczami, i prócz tego twoja pościel nabierze orzeźwiającego zapachu.

Gdzie dokładnie znajdują się roztocza?

Są niewidoczne gołym okiem. Mają ciut więcej niż 0,3 milimetra. Utrzymują się przede wszystkim z obumarłych komórek, które ciągle zrywają się z naszej skóry. Drobne cząstki odchodów tychże stworzeń są winne za nadwrażliwość na kurz. Roztocza potrafią wykonywać dziennie blisko 20 takich części. Poprzez całe swoje życie (10 tygodni) blisko 2000. Na jednym materacu, na jakim śpimy, może istnieć od 100 tysięcy do 100 milionów roztoczy. Roztocza unikają światła dziennego, więc również ukrywają się pomiędzy włóknami tkanin oraz produktów – powłoki na poduszki, materace, dywany oraz maskotki. Łatwiej mnożą się w pomieszczeniach o temperaturze domowej oraz dużej wilgotności.

Nadwrażliwość na kurz oraz jej konsekwencje dla zdrowia

Podaje się, iż roztocza są winne za 50% objawów alergii. Wdychanie ich prowadzi do dolegliwości organizmu oddechowego(katar, świerzbienie, nieżyty nosa oraz gardła, i chociażby utratę węchu). Znane są również z faktu, iż potrafią powodować astmę. Potrafią również oddziaływać na uczuleniowe zapalenie spojówek i rozdrażnienia skóry.

Domowe sposoby na roztocza

Żeby zapobiec tejże nieprzyjemnej nadwrażliwości na brud, musisz postarać się usunąć roztocza z Twojego środowiska. Utrzymanie higieny jest sposobem. Aby stanowiło wtedy jeszcze bardziej skuteczne, jest parę przydatnych, własnych zabiegów. Nie ma konieczności angażowania żadnych fachowców.

Spray przeciwroztoczowy

Niezwykle efektywną formą stanowi stworzenie leku domowej pracy, zdolnego usunąć roztocza z dzianin oraz zakamarków sypialni. Możesz również nabyć go w sklepikach. Do jego stworzenia konieczne są:

•Pusty spray

•Pół szklanki alkoholu

•Pół szklanki wody oczyszczanej

•30 kropli wyciągów esencjonalnych (cytryna, eukaliptus, lawenda, Cypr, cynamon itp.)

Łączymy wszelkie elementy w zbiorniku z aerozolem i gotowe! Następnie musisz spryskać łóżko, poduszki, pościel, kapy, rolety oraz wszelkie kolejne pomieszczenia tak cenione przez roztocza.

Staraj się nie stosować leku w obecności dzieci poniżej 3. roku życia oraz pań w ciąży. Pamiętaj, iż roztwór musi wyparować.

Po początkowym zastosowaniu leku, roztocza ograniczą swoją populację na dwa miesiące. Aby przedłużyć wynik funkcjonowania, staraj się powtarzać mechanizm często, co 2 – 3 miesiące.

Olejki esencjonalne

Kolejnym systemem jest proste stosowanie olejków eterycznych, takich jak eukaliptusowy, z lawendy, miętowy, pieprzowy bądź sosnowy. Będziesz posiadała gwarancję, iż oddychasz czystym powietrzem. Poza owym, dają niezwykle ładny aromat.

Kompozycja z anyżu, goździka, tymianku oraz lawendy jest podobnie efektywna. Zastosuj ją do nawilżenia każdego zakamarka Twojej sypialni. Zostawia po sobie ciepłą oraz aromatyczną atmosferę. Z drugiej strony, olejki esencjonalne są niezwykle skupione oraz potrafią skutkować rozdrażnienia. Stosuj je uważnie.

Przede wszystkim profilaktyka

Najistotniejsze jest utrzymanie właściwej higieny. Właśnie wówczas będziesz miała gwarancję, iż roztocza nie będą się rozwijać. Niżej parę przydatnych wskazówek:

•Wilgoć nie winna wchodzić poza 50%. Codzienne stosowanie osuszacza powietrza zdecydowanie zmniejsza niebezpieczeństwo nadwrażliwości na kurz. Możesz również nabyć wilgotnościomierz, dzięki któremu lepiej Ci będzie sprawdzać wilgoć w mieszkaniu.

•Trzeba regularnie wietrzyć pomieszczenie. Uchylone okna zapobiegają przenoszenie się mikroorganizmów. Starczy 15 minut dziennie.

•Dostęp światła dziennego. Dobrze naświetlona sypialnia utrudnia wzrost roztoczy.

•Pranie pościeli oraz firan w temperaturze większej aniżeli 60 stopni Celsjusza. Właśnie wówczas będziesz posiadała gwarancję, iż wszelkie roztocza zostały usunięte.

•Właściwe czyszczenie materaca – wtedy tylko on ma największe natężenie mikroorganizmów. Pamiętaj, aby go często czyścić oraz w tenże sposób usuwać kurz z jego przestrzeni.

•Latem wykorzystaj światło – roztocza nie potrafią żyć w dużych temperaturach. Ani w niezwykle niskich.

•Zrezygnuj z dywanów – firany oraz dywany są doskonałym miejscem dla roztoczy. Szczególnie jeśli są postawione na betonie. Wówczas znacznie łatwiej trzymają wilgoć. Staraj się zastępować dywany kafelkami bądź parkietem. Zadbaj również o systematyczne oczyszczanie zasłon!

Roztocza można pokonać; i to w dosyć prosty sposób. Potrzeba jedynie wykonywać to często. Najistotniejsze jest właściwe czyszczenie danych kątów naszego wnętrza, takich jak materac, pościel oraz dywany. Wtedy właśnie tam łatwo składają się te drobnoustroje.

Przede wszystkim, nie zapominaj o wiosennych oraz jesiennych porządkach. Wtedy właśnie w tychże porach roku roztocza mnożą się najbardziej.